Romantycznie.

Kasiek

Jak już zaczął się temat o ONS, to można by podzielić się jakimś romantycznym wspomnieniem, piękną chwilą...

Moja, hmm...

K.
~Stałam, otulona wiatrem. Samotne płatki śniegu powoli uderzały o moją buzię. I patrzyłam...
Wtedy pojawił się On. Pojawił się z tyłu, znikąd i niespodziewanie. Poczułam jego policzek tuż obok swojego. Przytulił i powiedział, że kocha~

O.
~Z moim O. było najpiękniej. I choć nie było tu nic, z miłość rozumianej w sposób ogólny, to było cudownie. Gdy siedział i gdy ja siedziałam obok. Gdy czułam, jak jego jasne włosy łaskoczą mnie w policzek, a dżinsy dzielą się ciepłem. I gdy mówił, że mu zależy. I gdy oboje obiecaliśmy, że cokolwiek się nie stanie, będziemy żyć. Żyć dla siebie.
I żadne się nie zabije. Dla tej naszej obietnicy...

[Ugh, właśnie wszedł na gg]
Zaraz będę płakać.

Serena

Dla mnie każdy kolejny był tym lepszym.

Dziś coraz mniej wierzę, coraz bardziej kocham.

Myślę, że wiem dlaczego ludzie ginęli za ideały. Jestem gotowa umrzeć.

~~~

M. - dzieciak taki jak ja. Początkujący alkoholik. Gówniarz. Pachniał sobą, świeżo skoszoną trawą. Całował i przytulał na lodzie. Nauczył tego co zakazane, i odszedł. Teraz jest na dnie...

Z. - trzy razy. Pierwszy raz niewinnie i do niewinności utraty. Potem trochę smutno, zielona i pięknie. I ostatni raz. W każdym razie, wiem jak to jest być szmatą. Do dziś kocham jego zielone oczy nakrapiane złotem i usta pachnące trawką.

P. - facet - pomyłka. Kilka miłych chwil. Ale kochał czekał 9 miesięcy aż się zdecyduję.

G. - piłkarz. dzieciak. alkoholik. Przyczyna depresji. Miał dołeczki w policzkach i ciemne oczy. Był wyższe ode mnie z 40 centymetrów. Moja Mycho. Nie mogłam dać ci następnej szansy.

S. - tylko twoją księżniczką. Dziękuję.

Proszę, potraktujcie to poważnie. To dla mnie rodzaj spowiedzi, wiecie? Symbol zaufania.

Jakoś mi się tak melancholijnie zrobiło.

Kasiekk · Gość

Tutaj wszystko jest na poważnie, o.

Spowiedź (trafnie ujęte)

Zapomniałam wspomnieć o kimś najważniejszym. Kimś, kto najczulej sprowadził mnie na ziemię. Pierwsza nieudana miłość i pierwsza, która tak cholernie zabolała. Zachowanie dzieci, które patrząc sobie w oczy, obiecuję miłość aż po wszystko.

Otóż Pana P. poznałam przez Internet. Rozmowy toczyły się zbyt szybko i zbyt szybko go pokochałam, nie wiedząc, kim jest i czy naprawdę istnieje. Pokochałam za wszystko, tak całą sobą, jak tylko potrafiłam. I zawsze uciekałam od rzeczywistości. Oboje to robiliśmy. Mi umarła babcia, jemu umarł tata, ale i tak wiem, że jemu było gorzej. Typowa patologiczna rodzina - mama alkoholik. Razem odbijaliśmy się od dna, razem w nie popadaliśmy, a gdy już pokochaliśmy się jeszcze bardziej na żywo, gdy mogłam się na niego patrzeć... coś pękło.
Poczułam się zniszczona. I to w Wigilię po raz pierwszy się pocięłam. Zdradzono mnie, o. Tak cholernie bolało.

Szukał mnie, a ja uciekałam. Byłam zbyt młoda i zbyt głupia, żeby pokonać strach. Dorosłam. I znowu było pięknie. Znowu razem upadaliśmy - i właśnie to było najpiękniejsze.

A pewnego dnia go nie zobaczyłam. Trafił do domu dziecka. I jedyne, co mi pozostało, to list.